Bugün seni kaybetmemizin 5. yıl dönümü canım arkadaşım.
Aslında sen tam olarak anlatmak zor. Ortaokuldan başlayan arkadaşlık, dostluğa dönüşen birliktelik, kardeşlik, bizi ayrı şehirlerde de olsak ayıramayan üniversite yılları, anılar, mektuplar, saatlerce süren konuşmalar,vs. vs. vs. Ama en önemlisi dostluk...
Birbirimizin düğünlerinde nikah şahidimiz olacaktık. senin düğününü görmek güzeldi. ama kendi düğünümde gözlerimin seni araması çok can yakıcıydı. gencecik dünyalar güzeli dostum sen benim bitanemdin kıymetlimdin. sensiz inan bana çok zor. hani bana kendi sesinle doldurduğun o kaset varya evimin baş köşesinde resmin ile birlikte. çok erken gittin be güzelim.çok erken bıraktın.
hayat ne acımasız aslında biliyor musun? güne senin resmine bakıp uyanıyorum senle gözlerimi kapatıyorum . biliyorum alışmak lazım ama zor dostum çok zor. şimdi sana binlerce teşekkür ediyorum bana en azından sesini armağan ettiğin için o kaseti dinlerken senin gülüşünü duyarken hasta halin gözümden gidiyor ve seni hep iyi halinle hatırlıyorum. ve biliyorum biryerlerde bekliyorsun beni .
seni çok özlüyorum . ağlamayacağım desem de arkadaş şarkısı beni hep çok ağlatıyor şimdi olduğu gibi.
Sen papatyaları çok seversin ya bugün tüm papatyalar senin için açsın ....
Bir kıvılcım düşer önce, büyür yavaş yavaş
Bir bakarsın volkan olmuş, yanmışsın arkadaş
Dolduramaz boşluğunu ne ana ne gardaş
Bu en güzel, bu en sıcak duygudur arkadaş
Ortak olmak her sevince, her derde, kedere
Ve yürümek ömür boyu, beraberce, el ele
Olmasın hiç o ta içten gülen gözlerde yaş
Bir gün gelip, ayrılsak bile seninle arkadaş
(Yollarımız ayrılsa bile seninle arkadaş)
Evet arkadaş;kim olduğumu, ne olduğumu
Nerden gelip, nereye gittiğimi sen öğrettin bana
Elimden tutup, karanlıktan aydınlığa sen çıkardın
Bana yürümeyi öğrettin yeniden
El ele ve daima ileriye
Bir gün.
Bir gün birbirimizden ayrı düşsek bile
Biliyorum, hiçbir zaman ayrı değil yollarımız
Ve aynı yolda yürüdükçe
Gün gelir ellerimiz yine dostça birleşir
Ayrılsak bile kopamayız
